Friday, November 06, 2009

Saya sebelah selipar

Sy telah dibeli oleh tuan sy di suatu hari yg damai di Queensbay. Sy masih ingt lagi di hari tersebut, tuan sy tergesa² masuk ke dlm kedai di mane sy dipamerkan smbl memakai selipar Jepun. Diceritekan, sandal tuan sy telah digonggong anjing sewaktu beliau ke rumah ayahnye. Maka, disebabkan itu, tuan sy telah mengajak adiknye untuk ke Queensbay demi mencari pengganti bg seliparnye yg telah putus itu.

Sy berdoa agak beliau tidak memilih sy kerane kelihatan dia sgt tidak stabil, okay! Menakutkan!! Agak lege jugak hati sy apabile mendengar beliau berkate kepade adiknye bahawa beliau hanya ingin mencari sandal berwarne hitam atau putih kerane beliau berkonsepkan one-sandal-for-all. Tetapi ntah bagaimana, beliau akhirnye memilih sy! SY yg berwarne keemasan yg pada mulenye telah dikatekan kepade adik beliau yg beliau same sekali tidak mahukan sy..

Dan beliau sgtlah gelojoh kerane selipar jepun yg dipakai beliau terus dimasukkan ke dlm plastic yg asalnye berisi sy sementara sy terus dipakainye.

Maka bermulalah hidup sy bersama tuan baru sy ini. Akhirnye sy dpt adapt padenye dan merasakan diri sy sgt dihargai beliau. Beliau mengakui bahawe sy sgt selese dipakai wpun beliau pd mulenye tidak berkenankan kaler sy.. tp itulah kehidupan. Sy diterime dan disayangi juge beliau dan buktinye, tiap kali sy putus, sy akan dihantar ke klinik di Pt Buntar supaye sy dibetulkan dan dpt dipakai lagi.

Namun begitu, hubungan kami ade juge naik turunnye. Seperti semalam, hampir sahaje sy hilang kepercayaan terhadap tuan sy.

Petang itu seperti biase, tuan sy bersiap² untuk jogging bersame kak Jah. Selepas menukar baju, biasenye beliau akan ke kerete untuk menukarkan sy dgn kasut sukan kaler pink nye (tetibe ade kaler.. kate nak itam atau putih je kaaann!) tp sy rase ade bende kot dlm fikiran tuan sy sbb dia kelihatan agak termenung jauh (amik ayat Bai) ketike menukarkan sy dgn kwn sy itu.

Dan tidak semena-mena, sy terdengar bunyi pintu kerete ditutup. Haaaaa?!! Sy masih berade di luar kerete ini, tidakkah beliau perasan? Pasangan sy sudah selamat di dlm kerete, tp sy?

Hancur hati sy mengenangkan sy dilupekan.. dan bertambah hancur apabile tuan sy bergegas pulang tanpe memerikse keadaan sy. Tak dpt digambarkan betape remuknye hati bile menyedari diri ini tiade harge..

Sedang sy mengenang nasib sy, sy terdengar deruman Atos yg sgt dikenali.. yeay! PFK kembali lagi. Kelihatan tuan sy bergegas mencari sy, smbl berkaki ayam.. Padan muke beliau, tinggalkan lagi sy di PARKING SCHOOL AWAM lagik!! Mesti dah sampai rumah baru pasan sy takde tu sbb dia selalu menukar kasut dahulu sblm keluar dr kerete..

Tp sy sgt bahagia, sayang jugak tuan sy pade sy rupenye..

Ailebyu tooooo..

Sekian.

No comments: